Μηρού

Οι προθέσεις μηρού είναι κατάλληλες για άτομα που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό πάνω από το γόνατο, σε ενδιάμεσο σημείο του μηρού.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι προθέσεων μηρού, καθένας από τους οποίους έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, γι´αυτό και η κατασκευή τους γίνεται με γνώμονα τις ατομικές ανάγκες.

Οι πιο κοινοί τύποι προθέσεων μηρού:

• Πρόθεση μηρού με βαλβίδα εκκένωσης αέρα-αναρρόφηση: πρόκειται για μία κατασκευή χαμηλού κόστους, με εύκολη και άνετη εφαρμογή, αλλά με μειωμένη συγκράτηση συγκριτικά με τις άλλες μεθόδους. Σε αυτόν τον τύπο κατασκευής μπορεί να προστεθεί ζώνη συγκράτησης με ή χωρίς μεταλλικό αντιστήριγμα με άρθρωση ισχύου, ώστε να επιτευχθεί καλύτερη συγκράτηση.

• Πρόθεση μηρού με εσωτερική κάλτσα σιλικόνης και μηχανική ασφάλεια εγκλωβισμού: προσφέρει απόλυτο εγκλωβισμό του κολοβώματος με την πρόθεση λόγω της ασφάλειας εγκλωβισμού, περιμετρική προστασία του κολοβώματος από τις πιέσεις της θήκης λόγω της κάλτσας σιλικόνης και διαβαθμισμένη συμπίεση του κολοβώματος για καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Στα μειονεκτήματα, η αναγκαία ευθυγράμμιση κολοβώματος-πύρου-ασφάλειας εγκλωβισμού κατά την εφαρμογή και η αυξημένη πιθανότητα εφίδρωσης λόγω της κάλτσας σιλικόνης.

• Πρόθεση μηρού με εσωτερική κάλτσα σιλικόνης και βαλβίδα εκκένωσης αέρα-αναρρόφηση: προσφέρει απόλυτο εγκλωβισμό του κολοβώματος με την πρόθεση λόγω της αναρρόφησης, περιμετρική προστασία του κολοβώματος από τις πιέσεις λόγω της κάλτσας σιλικόνης και διαβαθμισμένη συμπίεση του κολοβώματος για καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Επίσης, στα πλεονεκτήματα σε σχέσή με την πρόθεση με ασφάλεια εγκλωβισμού είναι η μη αναγκαία ευθυγράμμιση κολοβώματος-πύρου-ασφάλειας κατά την εφαρμογή και η ελευθερία κινήσεων στο κάτω μέρος του κολοβώματος κατά τη βάδιση. Στα μειονεκτήματα, χρειάζεται πολύ καλή εφαρμογή του κολοβώματος με την θήκη γι´αυτό και προτείνεται για διαμορφωμένα κολοβώματα.

Η επιλογή του κατάλληλου τύπου πρόθεσης μηρού εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της σοβαρότητας του ακρωτηριασμού, της ηλικίας και του επιπέδου δραστηριότητας του ασθενή.